เวียดนาม เรามารู้จักประเทศเพื่อนบ้านอาเซียนของเรากันดีกว่า ชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม กล่าวว่าเป็นประเทศที่มีความยาวมากสุดใน อาเซี่ยน ตั้งอยู่ทางด้านตะวันออกสุดของคาบสมุทรอินโดจีน มีพรมแดนติดกับประเทศจีน ทางทิศเหนือ ประเทศลาว และประเทศกัมพูชา ทางทิศตะวันตก และอ่าวตังเกี๋ย ทะเลจีนใต้ ทางทิศตะวันออกและใต้ หรือในภาษาเวียดนามเรียกเฉพาะทะเลทางทิศตะวันออกว่า ทะเลตะวันออก เวียดนาม มีเนื้อที่ทั้งหมด 337,912 ตารางกิโลเมตร มีประชากรร่วม 89 ล้านคน (พ.ศ. 2554) เมืองหลวงคือ ฮานอย ประชากรส่วนใหญ่ของชาวเวียดนาม คือ ชาวเวียดนาม มีอยู่ประมาณร้อยละ 86 นอกจากนี้ยังมีชนกลุ่มน้อยอีก ได้แก่ โท้ ไต ม้ง เขมร และอื่นๆ ภาษาราชการ คือ ภาษาเวียดนาม ส่วนภาษาอื่นๆที่นิยมใช้ คือ ภาษาฝรั่งเศส และภาษาของแต่ละชนชาติ เมื่อปลายทางที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักเวียดนามได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ด้วยฮานอยที่ได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งใน 10 จุดหมายปลายทางชั้นนำของโลก

เมืองท่องเที่ยวที่สำคัญของ เวียดนาม

โฮจิมินห์ (ไซ่ง่อน)

นครโฮจิมินห์ หรือชื่อเดิม ไซ่ง่อน เป็นเมืองใหญ่ที่สุดของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่บริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง โฮจิมินห์เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของเวียดนาม จากประชากรร้อยละ 7.5 ของประเทศ แต่มีจีดีพีถึงร้อยละ 20.2 และการลงทุนจากต่างประเทศมากถึงร้อยละ 34.9 ของทั้งประเทศ ไซ่ง่อน ในอดีตเคยเป็นเมืองในการปกครองของเขมรมาก่อนเรียกว่า ไพรนคร ต่อมาเมื่อเวียดนามเข้ามายึดครองดินแดนนี้ จึงได้เปลี่ยนชื่อเมืองเป็นภาษาเวียดนามว่า ยาดิ่ง (ตัวอักษรเขียนว่า Gia Địng) และต่อมาเปลี่ยนชื่อว่า ไซ่ง่อน (Sài gòn) กาลเวลาหลายร้อยปีต่อมาอีก เมื่อแยกประเทศเวียดนาม ออกเป็นสองส่วน ไซ่ง่อนเป็นเมืองหลวงของเวียดนามใต้ เมื่อเวียดนามเหนือยึดได้จึงเปลี่ยนชื่อเป็น นครโฮจิมินห์ ตามชื่อผู้นำเวียดมินห์ คือ โฮจิมินห์

เว้

เว้ เป็นเมืองเอกของจังหวัดเถื่อเทียน-เว้ ประเทศเวียดนาม และเคยเป็นเมืองหลวงเก่าในสมัยราชวงศ์เหงียนช่วงปี พ.ศ. 2345-2488 มีชื่อเสียงจากโบราณสถานที่มีอยู่ทั่วเมือง จำนวนประชากรอยู่ที่ประมาณ 340,000 คน เมืองเว้ตั้งอยู่ในเวียดนามตอนกลาง ริมฝั่งแม่น้ำหอม ถัดเข้ามาในแผ่นดินจากริมฝั่งทะเลจีนใต้เพียง 2-3 ไมล์ ห่างจากกรุงฮานอยไปทางใต้ประมาณ 540 กิโลเมตร และห่างจากนครโฮจิมินห์ไปทางเหนือประมาณ 644 กิโลเมตร

สถานที่ท่องเที่ยว ใน เว้

ทางฝั่งเหนือของแม่น้ำคือที่ตั้งของ พระราชวัง ซึ่งเป็นศูนย์กลางของย่านประวัติศาสตร์ โบราณสถานและวัดสำคัญส่วนใหญ่ในเมืองเว้จะตั้งอยู่ในบริเวณนี้ ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำจะเป็นเมืองใหม่ ซึ่งมีย่านธุรกิจและที่พักอาศัยมากมาย
สถานที่ท่องเที่ยวในเมืองเว้ ส่วนใหญ่จะเป็นป้อมปราการ พระราชวังหลวง และสุสานจักรพรรดิ หมู่โบราณสถานในเมืองเว้ได้รับการขึ้นทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกในปี พ.ศ. 2536
เว้ เป็นเมืองที่เงียบสงบและน่าค้นหา มีบุคคลที่มีชื่อเสียงจำนวนมากเกิดที่เมืองนี้ หรือได้เคยมาเยือนเมืองนี้ ปัจจุบันเว้เป็นเมืองท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งของเวียดนาม

ประวัติศาสตร์ เว้

แรกเริ่มนั้นเว้เป็นเมืองหลวงของ ราชวงศ์เหงียน ซึ่งปกครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของเวียดนามตอนใต้ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17-19 เว้มีฐานะเป็นเมืองหลวงของประเทศจนถึงปี พ.ศ. 2488 เมื่อ จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย แห่งเวียดนามทรงสละราชสมบัติ และมีการก่อตั้งรัฐบาลคอมมิวนิสต์ขึ้นที่ฮานอย ทางตอนเหนือของเวียดนาม ต่อมาในปี พ.ศ. 2492 จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย ทรงได้รับการช่วยเหลือจากชาวฝรั่งเศสในอาณานิคม และทรงก่อตั้งเมืองหลวงใหม่ คือ ไซ่ง่อน ทางใต้ของประเทศ ในช่วงสงครามเวียดนาม เว้อยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กับอาณาเขตระหว่างเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้ โดยเว้อยู่ในอาณาเขตของเวียดนามใต้ ในปี พ.ศ. 2511 ตัวเมืองได้รับความเสียหายอย่างหนัก โดยเฉพาะโบราณสถานหลายแห่งที่ระดมยิงและถูกระเบิดจากกองทัพอเมริกัน แม้หลังสงครามสงบลงแล้ว เหล่าโบราณสถานก็ยังไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ เนื่องจากถูกกลุ่มผู้นำคอมมิวนิสต์และชาวเวียดนามบางส่วนมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของระบอบศักดินาในอดีต แต่หลังจากที่แนวคิดทางการเมืองได้เปลี่ยนแปลงไป ก็เริ่มมีการบูรณะโบราณสถานบางส่วนมาจนถึงปัจจุบัน

ดานัง

ดานัง หรือ ด่าหนัง เป็นเมืองท่าสำคัญของเวียดนามกลางตอนใต้ ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลจีนใต้ จัดเป็น 1 ใน 5 เขตการปกครองส่วนท้องถิ่นในเวียดนาม ดานังตั้งอยู่ที่ตำแหน่งละติจูดที่ 15°55' ถึง 16°14' องศาเหนือ และลองจิจูดที่ 107°18' ถึง 108°20' องศาตะวันออก ทิศเหนือติดกับเมืองเว้ ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของเวียดนาม ทิศตะวันตกและทิศใต้ติดกับจังหวัดกว๋างนาม ทิศตะวันออกติดกับทะเลจีนใต้ ตั้งอยู่ห่างจากกรุงฮานอยไปทางใต้ 764 กิโลเมตร และห่างจากโฮจิมินห์ซิตีไปทางเหนือ 964 กิโลเมตร

ฮอยอัน

ฮอยอัน หรือ โห่ยอาน เป็นเมืองขนาดเล็กริมฝั่งทะเลจีนใต้ทางตอนกลางของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขตจังหวัดกว๋างนาม มีประชากรอาศัยอยู่ราว 80,000 คน ในอดีตเคยเป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในสมัยของอาณาจักรจามปา บริเวณนี้เคยเป็นเมืองท่าบนปากแม่น้ำทูโบน ซึ่งมีชื่อว่า ไฮโฟ โดยเป็นศูนย์กลางทางการค้าในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16-17 มีชาวต่างชาติมาตั้งถิ่นฐานและค้าขายในเมืองนี้เป็นจำนวนมาก ทั้งชาวจีน ญี่ปุ่น ดัตช์ และอินเดีย เดิมทีเมืองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยมีคลองสายหนึ่งคั่นอยู่กลางเมือง มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้ามคลองเพื่อกั้นแบ่งเขตชุมชนของชาวญี่ปุ่นที่อีกฝั่งหนึ่งของคลอง ตัวสะพานสร้างโดยชาวญี่ปุ่น มีลักษณะสถาปัตยกรรมเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ในปี พ.ศ. 2542 องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนเขตเมืองเก่าของฮอยอันให้เป็นมรดกโลก ด้วยเหตุผลว่าเป็นตัวอย่างของเมืองท่าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 15-19 ที่มีการผสมผสานศิลปะและสถาปัตยกรรมทั้งของท้องถิ่นและของต่างชาติไว้ได้อย่างมีเอกลักษณ์ และอาคารต่างๆภายในเมืองได้รับการอนุรักษ์ให้อยู่ในสภาพเดิมไว้ได้เป็นอย่างดี
ทุกวันนี้ ฮอยอันยังคงเป็นเมืองขนาดเล็กเช่นเดิม แต่ก็มีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยือนเป็นจำนวนมาก ผู้มาเยือนมักมาเยี่ยมชมร้านค้าขายผลงานทางศิลปะและหัตถกรรม ริมฝั่งแม่น้ำมีอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ บาร์ และร้านอาหารเปิดเรียงรายอยู่มากมายซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้าใช้บริการ โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกที่มีอยู่มากมาย

ฮานอย

ฮานอย  เป็นเมืองหลวงของประเทศเวียดนาม มีประชากร 6,472,200 คน (พ.ศ. 2552) ในอดีตเคยเป็นเมืองหลวงของเวียดนามเหนือระหว่าง พ.ศ. 2497 ถึง พ.ศ. 2519 และก่อนหน้านั้นเคยเป็นเมืองหลวงของพื้นที่เวียดนามในปัจจุบันเป็นครั้งคราวตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 11 จนถึง พ.ศ. 2345 ฮานอยตั้งอยู่บนฝั่งขวาของแม่น้ำแดง อุตสาหกรรมในเมืองคือเครื่องจักร ไม้อัด สิ่งทอ สารเคมี และงานหัตถกรรม ฮานอยตั้งอยู่ที่ 21°2' เหรือ 105°51' ตะวันออก (21.0333, 105.85) เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2551 ได้มีการขยายเขตฮานอยไปอีก โดยครอบคลุมบริเวณมากกว่าเดิมถึง 3 เท่า เพื่อรองรับการเติบโตของเมือง และเมื่อเดือนตุลาคม 2553 ครบวาระ 1000 ปีของการสถาปนาเมือง

"ฮานอย" หมายถึงตอนต้นของแม่น้ำ ตั้งอยู่ตอนต้นอยู่บนลุ่มแม่น้ำแดง ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ลี้สถาปนาขึ้นเป็นเมืองหลวงในปี พ.ศ. 1553 โดยใช้ชื่อว่า "ทังล็อง" แปลว่า "มังกรเหิน" จนกระทั่ง พ.ศ. 2245 กษัตริย์ราชวงศ์เหงียนได้ย้ายเมือหลวงไปอยู่เมืองเว้เมื่อตกเป็นส่วนหนึ่ของอินโดจีนของฝรั่งเศส ฮานอยจึงกลับมาเป็นเมืองหลวงอย่างเป็นทางการอีกครั้งใน พ.ศ. 2430 ภายหลังได้รับเอกราชในปี พ.ศ. 2489 ดินแดนเวียดนามแยกออกเป็นสองประเทศ โดยฮานอยเป็นเมืองหลวงของเวียดนามเหนือ เมื่อรวมประเทศใน พ.ศ. 2519 จึงเป็นเมืองหลวงหนึ่งเดียวของเวียดนามในปัจจุบัน

อ่าวฮาลอง Halong Bay

อ่าวฮาลอง  เป็นอ่าวแห่งหนึ่งในพื้นที่ของอ่าวตังเกี๋ยทางตอนเหนือของประเทศเวียดนาม ใกล้ชายแดนติดต่อกับประเทศจีน มีพื้นที่ทั้งหมด 1,500 ตารางกิโลเมตร และมีชายฝั่งยาว 120 กิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงฮานอยไปทางตะวันออก 170 กิโลเมตร ชื่อตามการออกเสียงในภาษาเวียดนามเขียนได้ว่า "Vinh Ha Long" หมายถึง "อ่าวแห่งมังกรผู้ดำดิ่ง"
ในอ่าวฮาลองมีเกาะหินปูนจำนวน 1,969 เกาะโผล่พ้นขึ้นมาจากผิวทะเล บนยอดของแต่ละเกาะมีต้นไม้ขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น หลายเกาะมีถ้ำขนาดใหญ่อยู่ภายใน ถ้ำที่ใหญ่ที่สุดในบริเวณอ่าวคือ ถ้ำเสาไม้ (Hang Đầu Gỗ) หรือชื่อเดิมว่า "กร็อตเดแมร์แวย์" (Grotte des Merveilles) ซึ่งตั้งชื่อโดยนักท่องเที่ยวชาวฝรั่งเศสที่มาเยี่ยมชมอ่าวเมื่อปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ภายในถ้ำประกอบไปด้วยโพรงกว้าง 3 โพรง มีหินงอกและหินย้อยขนาดใหญ่อยู่จำนวนมาก เกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบริเวณอ่าว 2 เกาะ คือ เกาะกั๊ตบ่าและเกาะต่วนเจิว ทั้งสองเกาะนี้มีคนตั้งถิ่นฐานอยู่อย่างถาวร บนเกาะมีโรงแรมและชายหาดจำนวนมากคอยให้บริการนักท่องเที่ยว ส่วนเกาะขนาดเล็กอื่น ๆ บางเกาะก็มีชายหาดที่สวยงามที่นักท่องเที่ยวนิยมไปเยี่ยมชม บางเกาะเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านชาวประมง และบางเกาะยังเป็นถิ่นอาศัยของสัตว์หลายชนิด เช่น ไก่ป่า ละมั่ง ลิง และกิ้งก่าหลายชนิด เกาะเหล่านี้มักจะได้รับการตั้งชื่อจากรูปร่างลักษณะที่แปลกตา เช่น เกาะช้าง (Voi Islet) เกาะไก่ชน (Ga Choi Islet) เกาะหลังคา (Mai Nha Islet) เป็นต้น

ตามตำนานพื้นบ้านได้กล่าวไว้ว่า ในอดีตนานมาแล้ว ระหว่างที่ชาวเวียดนามกำลังต่อสู้กับกองทัพชาวจีนผู้รุกราน เทพเจ้าได้ส่งกองทัพมังกรลงมาช่วยปกป้องแผ่นดินเวียดนาม มังกรเหล่านี้ได้ดำดิ่งลงสู่ท้องทะเลบริเวณที่เป็นอ่าวฮาลองในปัจจุบัน ทำให้มีอัญมณีและหยกพุ่งกระเด็นออก อัญมณีเหล่านี้กลายเป็นเกาะแก่งน้อยใหญ่กระจายอยู่ทั่วอ่าว เป็นเกราะป้องกันผู้รุกราน ทำให้ชาวเวียดนามปกป้องแผ่นดินของพวกเขาได้สำเร็จและก่อตั้งประเทศซึ่งต่อมาก็คือเวียดนามในปัจจุบัน บางตำนานสมัยใหม่ก็กล่าวไว้ว่า ปัจจุบันยังมีสัตว์ในตำนานที่ชื่อว่า Tarasque อาศัยอยู่ที่ก้นอ่าว

เดียนเบียนฟู

เดียนเบียนฟู  หรือ เดี่ยนเบียนฝู  (ชื่อเดิม : แถง) เป็นเมืองหนึ่งในจังหวัดเดี่ยนเบียนซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม ห่างจากกรุงฮานอยประมาณ 200 กิโลเมตร มีชื่อเสียงเนื่องจากเป็นที่รบยุทธการที่เดียนเบียนฟูระหว่างฝรั่งเศสกับเวียดมินห์ เมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ. 1954
ประวัติศาสตร์
เดียนเบียนฟูสมัยปกครองโดยอาณาจักรหอคำเชียงรุ่งมีชื่อเรียกว่า แถง ในจดหมายเหตุกองทัพไทยมีการบันทึกไว้ว่า กองทัพของเจ้าพระยาสุรศักดิ์มนตรี ได้เคยยกกองทัพมาปราบกลุ่มโจรชาวฮ่อถึงเมืองนี้
ภูมิศาสตร์
เป็นที่ราบล้อมรอบด้วยภูเขาสูง เนื้อที่ประมาณ 18 ตารางกิโลเมตร ทิศตะวันตกอยู่ใกล้กับชายแดนแขวงพงสาลีของประเทศลาว
ประชากร
ส่วนใญ่เป็นชาวไทดำ และมีชาวไทขาวซึ่งพูดภาษาตระกูลไท-ลาว สร้างบ้านตามบริเวณริมน้ำ ประกอบอาชีพทำนา ทำไร่

ซาปา Sa Pa

ซาปา เป็นเมืองชายแดนตอนเหนือของประเทศเวียดนาม ในจังหวัดหล่าวกาย มีจุดเด่นคือมีการทำนาขั้นบันไดมาก ทำให้มีภูมิทัศน์สวยงามแก่การท่องเที่ยว เดิมซาปาเป็นเมืองตากอากาศของเจ้านายชั้นสูงชาวฝรั่งเศสที่มาทำงานในเวียดนาม จึงมีสถาปัตยกรรมอาคารบ้านเรือนและการวางผังเมืองแบบอาณานิคมฝรั่งเศส (French Colonial) มีจุดเด่นที่ตั้งอยู่กลางเมืองคือ โบสถ์คาทอลิก
ภูมิศาสตร์
มีภูมิประเทศแบบเทือกเขา เป็นที่ตั้งของฟานซีปัง ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในเวียดนาม

ดาลัด Dalat

ดาลัด เป็นเมืองในจังหวัดเลิมด่ง (Lâm Đồng) ทางภาคใต้ของประเทศเวียดนาม มีความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,500 เมตร (4,900 ฟุต) มีอากาศเย็น โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ย 18 ถึง 25 องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุดที่เคยเกิดขึ้นในดาลัด คือ 27 องศาเซลเซียส และต่ำสุดคือ 6.5 องศาเซลเซียส ชาวฝรั่งเศสเริ่มสร้างเมืองนี้ในปี พ.ศ. 2453 หลังจากอาแล็กซ็องดร์ แยร์แซ็ง นักวิทยาแบคทีเรียชาวฝรั่งเศสได้เข้ามาสำรวจที่ดินผืนนี้ ชาวฝรั่งเศสสร้างโรงแรม รีสอร์ต รอบเมืองในหุบเขามีทะเลสาบ น้ำตก มหาวิทยาลัยด่าหลัต สถาบันทหาร สนามบินตั้งอยู่ห่างจากเมืองไปทางทิศใต้ 24 กิโลเมตร ในปัจจุบันดาลัด เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ใหญ่ที่สุดในเวียดนาม มีประชากร 206,105 คน (พ.ศ. 2553) ในจำนวนนี้มี 185,509 คนที่อาศัยอยู่ในเขตตัวเมือง เมืองมีพื้นที่ 393.29 ตารางกิโลเมตร

ญาจาง หรือนาตรัง

ญาจาง เป็นเมืองท่องเที่ยวทางทะเล อยู่ในจังหวัดคั้ญฮหว่า ประเทศเวียดนาม มีชายหาดและทะเลที่เหมาะแก่การดำน้ำ ชื่อญาจาง คนมักอ่านเป็น นาตรัง หรือ หน่าตรัง เพราะเข้าใจว่าตัวเขียนเป็นภาษาอังกฤษ แต่ที่จริงเป็นภาษาเวียดนาม บริเวณเมืองเคยเป็นส่วนของอาณาจักรจามปา ซึ่งมีหลักฐานเป็นปราสาทหินแบบจามที่หลงเหลืออยู่ ญาจาง เป็นเมืองที่มีรายได้หลักจากการท่องเที่ยว มีสถานพักตากอากาศที่ติดอันดับ 1 ใน 12 สถานพักตากอากาศริมหาดที่หรูที่สุดในโลก ญาจาง มีท่าอากาศยานกามรัญ (Cam Ranh) ซึ่งจะยกระดับเป็นท่าอากาศยานนานาชาติ และสถานีรถไฟญาจาง ซึ่งเป็นสถานีบนเส้นทางรถไฟระหว่างนครโฮจิมินห์กับกรุงฮานอย

การเดินทางเข้าสู่เวียดนาม

สำหรับการเดินทางจากไทยไปเวียดนามนั้น เราต้องเดินทางจากลาวเข้าเวียดนาม  2 ทาง คือ ทางด่านพรมแดนลาวบาว (Lao Bao) เข้าถึงเวียดนามตอนกลางและด่านเก๋าเตรียว (Cao Treo) หรือจะเดินทางเข้าเวียดนามทางกัมพูชาก็สามารถไปได้เช่นกัน แต่เส้นทางจะไม่สะดวกเท่าไหร่

การเดินทางเข้าเวียดนามจากจีน

ชาวต่างประเทศจะเดินทางเข้าเวียดนามได้ 3 เส้นทาง คือ ทางรถไฟสายปักกิ่ง - ฮานอย ทางรถยนต์เข้าทางด่านหูไงกวน (Huu Ngai Quan) และทางเดินเท้าที่ด่านลาวไก๋ (Lao Cai) และมองไก๋ (Mong Cai) ครับ แต่ความปลอดภัยขึ้นอยู่กับสถานการณ์ชายแดนของทั้งสองประเทศด้วยครับ

เดินทางไปเวียดนามโดยผ่านจังหวัดหนองคาย

สำหรับเส้นทางที่สะดวกในการข้ามแม่น้ำโขง คือ ข้ามสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว ที่จังหวัดหนองคาย แล้วเดินทางโดยรถตู้หรือรถบัสก็ได้ จะใช้เส้นทางหมายเลข 13 ใต้ เชื่อมต่อหมายเลข 8 ทางแขวงบริคำไชย (เมืองปากซัน) ซึ่งอยู่ตรงข้ามอำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคายนั่นเอง
การเดินทางไปเที่ยวเวียดนามทางภาคเหนือแบบเป็นหมู่คณะที่สะดวกที่สุดในปัจจุบันนี้ คือ การเดินทางข้ามสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว ที่จังหวัดหนองคาย โดยใช้รถบัสหรือรถตู้ของลาวหรือของเวียดนาม ในการเดินทางทั้งในเส้นทางประเทศลาวและเส้นทางในเวียดนาม
สำหรับรถยนต์ส่วนตัวหรือรถบัสนำเที่ยวจากประเทศไทยนั้นจะใช้ได้เฉพาะในประเทศลาวเท่านั้น แต่ไม่สามารถเดินทางเข้าไปเวียดนามได้ใน ขณะนี้ต้องทำเรื่องขออนุญาตเป็นกรณีพิเศษ

ทริปการเดินทางด้วยรถยนต์ผู้รักการขับ
ออกเดินทางโดยรถยนต์ไปเวียดนามผ่านลาวเป็นเส้นทางที่เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวที่ชอบการเดินทางท่องเที่ยวแบบสัมผัสกับธรรมชาติและได้เห็นวิถีชีวิตของผู้คนตามชนบทของลาวและเวียดนามในระหว่างการเดินทาง ถ้าออกเดินทางในช่วงเช้าจากหนองคายก็จะไปถึงเมืองวินห์  (เมืองที่อยู่ติดชายทะเลของเวียดนาม) ในช่วงเย็น และควรพักค้างคืนที่นั่นครับ เพราะจะได้มีโอกาสไปเยี่ยมบ้านเกิดของลุงโฮจิมินห์ ประธานาธิบดีและวีระบุรุษของชาวเวียดนามอีกด้วย  แล้วถึงเดินทางต่อไปยังเมืองไฮฟองเมืองท่าสำคัญทางภาคเหนือของเวียดนาม ก่อนที่จะเดินทางต่อไปยังกรุงฮานอยเมืองหลวงอันเก่าแก่ของเวียดนามที่มีประวัติความเป็นมาอันยาวนานครับ พักค้างคืนและเที่ยวชมรอบกรุงฮานอยกับสถานที่สำคัญต่างๆ

เดินทางไปเวียดนามโดยผ่านทางจังหวัดมุกดาหาร

เริ่มต้นที่ท่าเรือที่ตลาดอินโดจีน ที่มุกดาหาร จะใช้พาสปอร์ตข้ามไปยังประเทศลาว โดยจะมีเรือข้ามเที่ยวแรก ประมาณ 9.00 น. ค่าเรือ 50 บาท ครับ หลังจากนั้นจะมีเรือออกทุก ๆ ครึ่งชั่วโมง ใช้เวลาเดินทางโดยทางเรือประมาณ 30 นาที เมื่อนั่งเรือมาถึงประเทศลาวแล้ว เสียค่าผ่านด่านลาวอีก 20 บาท หลังจากนั้น ต่อรถไปที่ท่ารถ เสียค่าโดยสารประมาณ 10,000 กีบ หรือประมาณ 40 บาท ครับ (หลายต่อมาก)
ที่ท่ารถของลาวนั้นจะมีรถไป ดานัง (เวียดนาม) ซึ่งผ่านเว้ รถออกประมาณ 4 ทุ่มของทุกวันครับ โดยใช้เวลาประมาณ 13 ชั่วโมง ค่าโดยสารประมาณ 110,000 ดอง หรือประมาณ 440 บาท ถ้าไปลงที่เว้ (Hue) จะได้ราคาถูกกว่านี้ ถ้าเป็นรถธรรมดาก็จะประมาณ 300 บาท (ไม่มีแอร์) ครับ

เดินทางโดยเครื่องบินไปเวียดนาม

การเดินทางไปเวียดนามโดยเครื่องบิน จากกรุงเทพฯ มีเที่ยวบินตรงไปเวียดนามทุกวันครับ วันละหลายเที่ยวบินด้วย โดยสายการบินหลายสาย เช่น สายการบินแอร์ฟรานซ์ การบินไทย เวียดนามแอร์ไลน์ การบินลาว มาเลยเซียแอร์ไลน์ และสิงคโปร์แอร์ไลน์ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1.30 - 1.45 ชั่วโมง มีเส้นทางบินหลักอยู่ 2 เส้นทางคือ กรุงเทพฯ - โฮจิมินห์ และ กรุงเทพฯ - ฮานอย

สนามบินระหว่างประเทศที่โฮจิมินห์ ซิตี้ ชื่อ สนามบินตันเซินยัท (Tan Son Nhat) อยู่ห่างจากเมือง 7 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางไปในเมืองเพียง 15 นาที (มีรถแท็กซี่ให้บริการ) หน้าสนามบินมีการจัดการจราจรเรียบร้อยดี มีพนักงานคอยให้บริการเรียกรถแท็กซี่ให้เข้ามารับผู้โดยสารตามคิว ค่าบริการรถแท็กซี่ไม่เกิน 10 ยูเอสดอลลาร์ครับ

สนามบินที่ฮานอย ชื่อว่า สนามบินนอยไบ (Noi Bai) อยู่ห่างจากเมือง 45 กิโลเมตร ค่ารถแท็กซี่ 25 ยูเอสดอลลาร์
***ล่าสุดบริษัทการบินไทยเพิ่งเปิดบริการเที่ยวบินใหม่ระหว่าง กรุงเทพฯ - ดานัง มีเที่ยวบินไป - กลับในวันเดียวสัปดาห์ละ 3 วัน คือ วันอังคาร วันพฤหัสบดีและ วันเสาร์
หาที่พักโรงแรม ในเวียดนาม
จองตั๋วเครื่องบินไป เวียดนาม